In haar artistieke zoektocht tast Pascale Barret de gevoelige ruimtes af tussen lichamen, de omgeving en de herinnering. Haar werk wordt met verschillende media opgebouwd: architectorale ruimte, beeldhouwwerk, licht, video, fotografie, poëzie, geluidsmontage en zelfs smaak- en reuktexturen. Ze verwerkt alle vragen met betrekking tot het individuele- of meervoudige lichaam in de ruimte, dat als materie ervaren wordt. Tegenwoordig exploreert ze performance technieken van beweging, stem, improvisatie en staat ze open voor individuele of groepsprojecten die aansluiten bij haar artistieke zoektocht.

© Pascale BARRET

Beschadigd, gescheurd, verfrommeld en getergd papier wordt vervolgens met verf bedekt en in de ruimte geplaatst om ze in het licht te laten baden, om het licht er doorheen te laten gaan in een voortdurend afwisselen van vormen en kleuren.
De wereld van Jean-Philippe Bielecki is door het mysterie van de schijn gemerkt, door texturen die zich lenen tot metamorfosen en kleuren die atmosfeer verspreiden. Zijn fotografisch oog houdt ervan het licht te temmen en vast te leggen.
Voor deze tentoonstelling zal zijn werk ook het glazen dak van de galerij innemen.

© Jean-Philippe BIELECKI

“Eenvoud, doeltreffend. Geen simulaties, geen gekunsteldheid.
Mijn notaboekjes vormen de kern van mijn werk; bij het ontstaan of de realisatie komt geen spontaniteit van pas, alleen het grondidee is intuïtief.
Het wordt genoteerd in mijn werkboek en geregeld bijgewerkt met het enige doel ‘het essentiële te betrachten’ waarbij omwegen en gekunsteldheid uitgezuiverd worden. De zin van het werk is aldus direct waarneembaar.
Het is een langzaam en moeizaam proces. Maanden zijn nodig om het idee ‘te laten rijpen’ en zelfs in gevorderde stadia van de realisatie valt er niets concreets te zien van het intuïtieve begin; het idee kan opnieuw in vraag worden gesteld. Ik maak het werk wanneer ik er ‘intiem van overtuigd ben’ dat het pertinent, rijp en doeltreffend is.”

© Olivier GILLAIN

De creatieve ruimte van Catherine Amathéü is tijdloos en presenteert werk uit verschillende domeinen: schilderijen op verschillende dragers, objecten/sculpturen samengesteld uit weer bezochte materialen, installaties die het over de substantie van licht hebben, over het beeld dat ze op de dingen afprent.
Haar werk is een weg die wordt afgelegd, een parcours van gaan en keren, van vragen, van het verbinden van ideeën.
Zwerfdrift, evenwicht, een combinatie van tekens en kleuren; het is alsof een ‘pas de deux’ wordt geënsceneerd, een heel persoonlijk verhaal wordt verteld, een uitnodiging om zich te laten zweven op de vleugels van een haar heel eigen realiteit.

© Catherine AMATHÉÜ

Tango “zo sensueel, tussen leeg en overvol, controle en verrukking”, Waar schijnlijk wanneer “De huid zich met het stadsweefsel confronteert, ze door elkaar gehaald worden …”, Weerslag, “Een reeks van wegen, van omwegen…”.
Drie fotografische reeksen in diptiek die dualiteit naar voor brengen, die ‘tussenruimte’ zijn, polen die elkaar aantrekken en afstoten. Uit deze confrontatie groeit een “tussen twee”, een poëtische taal, vrije associaties die ons naar de kern zelf brengen van de alledaagse confrontatie, van de aangebrachte wijzigingen, van de spanning die het doorkruist.

“In mijn werk wil ik twee grote passies samenbrengen: de ruimte en de vorm. De ruimte waarin ik beweeg, waarin ik leef en die me beschermt: mijn habitat. De vorm die mijn zintuigen ontwikkelt: aanraken, voelen, zien, horen, smaken. Door het beeldhouwen laat ik mijn kijk op de wereld zien, zonder woord of schrift. Het angstgevoel, de nervositeit, en alles op hetzelfde moment willen, maken deel uit van mijn persoonlijkheid … maar het manuele maakt mij sereen, laat mij verkennen zonder te overdrijven, dan dring ik binnen zonder te overwoekeren, dan, simpelweg, ontstaat in mij de creativiteit. Ik tracht het agressieve en negatieve in mij creatief te kanaliseren.”

© Maria Fernanda GUZMAN