Manon TRICOIRE

“Wanneer ik mijn blik richt op de dingen die me omringen, wacht ik vol ongeduld op het moment waarop een vreemd aspect onthuld wordt van een fragment van de werkelijkheid; waarbij ik een grensuniversum probeer te ontdekken, een territorium waar het alledaagse en het denkbeeldige elkaar ontmoeten. Doorheen het gevoelige spel van impressies en intuïties bouw ik nieuwe beelden op; beelden die ontstonden uit het samensmelten van vormen of materies, uit associaties van indrukken, uit verbindingen van woorden.
Ik probeer deze dingen te vatten, te bewaren; deze broze, kortstondige indrukken die ons vaak in verrukking kunnen brengen, maar die ook het besef opwekken van de onbestendigheid, de afwezigheid en de verdwijning.”