Fotografie
In haar fotografische werk voert Sarah Van Marcke een onderzoek naar de positie van het menselijk lichaam in het urbane landschap. De architecturale en urbane situaties in haar werk zijn vaak het resultaat van visionaire en soms ook utopische ideeën van verschillende architecten en stadsplanners. Eens getransformeerd naar het tweedimensionale beeld lijken deze landschappen vaak schaalmodellen waaraan een object of een menselijk lichaam is toegevoegd als een verborgen of beklijvende sculptuur. Tegelijkertijd voor en achter de camera, kan Sarah’s lichaam opgevat worden als het ‘anti-subject’ van het beeld; haar achtergelaten lichaam wordt herleid tot een object in de ruimte dat zich tracht aan te passen aan haar omgeving door imitatie van kleuren, vormen… De handelingen worden overdreven om de vreemde en ‘onwereldse’ relatie met de hedendaagse vorm van ruimte te benadrukken.
De beelden trachten niet enkel de esthetische kwaliteiten van de ruimtes te tonen, maar bevragen ook de utopische motivaties van de architecten en stadsplanners. Op een soms humoristische manier flirten ze met de vorm van de ruimte. Maar er is steeds een vleugje melancholie en tristesse aanwezig, om de donkere zijde achter de realiteit van deze visionaire constructies – de complexe leefomstandigheden, verval, corrosie, onthechting… – bloot te leggen en in een juiste historische context te plaatsen.
© Hélène A. AMOUZOU
Tentoonstelling