Trouw aan haar opdracht om de Brusselse hedendaagse creatie in een internationaal perspectief te plaatsen, nodigde de CENTRALE for contemporary art Overtoon uit om een origineel project uit te werken dat ons introduceert in een multidisciplinair veld binnen de hedendaagse kunst.
Overtoon werd opgericht door Aernoudt Jacobs en Christoph De Boeck, met de hulp van Saartje Geerts. Het platform produceert en verspreidt visuele creaties op basis van geluid en biedt tevens residentieprogramma’s voor productie en onderzoek aan Brusselse, Belgische en internationale kunstenaars. Om die uitnodiging eer aan te doen, deed Overtoon een beroep op Nicole Gingras, een internationaal erkend curator die al jarenlang geïnteresseerd is in de band tussen geluid en beeld en in het luisteren als een vorm van relatie met de wereld.
“Waar is geluid? Waar gaat geluid naartoe? Deze schijnbaar eenvoudige dubbele vraag onthult enkele essentiële aspecten van het luisteren. Eerst en vooral is er de bereidheid, of eerder beschikbaarheid, van de luisteraar voor elk geluidsevenement, klein of groot. Vervolgens kunnen we ons ook afvragen hoe geluiden zich manifesteren en verspreiden in een bepaalde ruimte, op openbare plaatsen of tijdens onze dagelijkse verplaatsingen.
Heel wat kunstenaars interesseren zich voor geluid, omwille van de verhouding tot tijd en ruimte, door de unieke relatie tussen klank en geheugen, door de associatie tussen stilte en aanwezigheid, tussen ademhaling en beweging. Sommigen werken met en in geluid; ze bestuderen de intensiteit van een geluidsmassa, haar materialiteit, haar volume. Anderen staan stil bij de sporen die geluiden achterlaten, of trachten dat wat bijna geruisloos of nauwelijks waarneembaar is, te vatten. Sommigen vertalen een geluidsfenomeen in een afbeelding, in een voorwerp, een beeld, een perceptuele en tijdelijke ervaring. Anderen suggereren dan weer stille beelden die geluiden in zich dragen, en mikken daarbij op de kracht van woorden om onze verbeelding te voeden.
Op basis van het luisteren via de begrippen van onderzochte ruimte, van het lichaam naar het luisteren, van het luisterend lichaam en akoestische beelden, zo ontstond Où sont les sons? Where Are Sounds ? die evoceert dat het niet alleen mogelijk is een geluid te horen, maar het ook te zien, te voelen, of erdoor gegrepen te worden.
Luisteren vraagt tijd. Tijdens het luisteren schippert het lichaam van de luisteraar tussen verschillende toestanden: waakzaamheid, alertheid, ontdekking, of een verstrooide, zwevende geest.
Zestien kunstenaars worden in de CENTRALE bij elkaar gebracht met werk dat gecreëerd werd tussen 1982 en 2017, waarvan verschillende speciaal voor deze tentoonstelling werden ontworpen.
Van werk tot werk wordt de bezoeker blootgesteld aan aparte, complementaire experimenten, die allemaal in een continuüm passen dat typisch is voor klankwerken en hun proces.”
Nicole Gingras
Curator of de tentoonstelling
Où sont les sons ? Where Are Sounds? Extra muros
De Heliophone van Aernoudt Jacobs is zichtbaar en hoorbaar in het Muziekinstrumentenmuseum
Van 19 april tot 2 juli 2017
www.mim.be
Niet te missen :
Een andere kunstwerk van Christoph De Boeck, Floating Beam voor de tentoonstelling Murmur in Netwerk – centrum voor hedendaagse kunst (Aalst).
Vanaf 8 april tot 2 juli 2017
http://www.netwerk-art.be
De tolleninstallatie van Lawrence Malstaf in de scenografie die de beeldende kunstenaar maakte voor het stuk Nachtelijk Symposium, geprogrammeerd bij de KVS.
Van 19 tot 26 april 2017
http://kvs.be
© Katerina UNDO, Whole expansion © Photo : Renaud Schrobilgten
Tentoonstelling